Εξωτερική πολιτική[Επεξεργασία | επ

Εξωτερική πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με το πρωτόκολλο της 18ης Νοεμβρίου 1828 που έθετε το Μοριά και τις Κυκλάδες υπό την προσωρινή εγγύηση των συμμάχων. Με τον φόβο ότι οι Άγγλοι θα περιόριζαν την Ελλάδα σε αυτά τα σύνορα, οργάνωσε τακτικό στρατό συνεχίζοντας τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Όσον αφορά στην επιλογή του ηγεμόνα, ο Καποδίστριας πρότεινε τον Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ (Saxe-Coburg), ο οποίος όμως παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου λόγω διαφωνιών για τα σύνορα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι ο Καποδίστριας επίτηδες απομάκρυνε τον Λεοπόλδο από τον θρόνο,[46] ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν αντιτάχθηκε[47][48] στον ερχομό του. Γεγονός όμως είναι ότι όσοι ζητούσαν να έλθει ο Λεοπόλδος αντιμετώπισαν έντονη κυβερνητική δυσμένεια.[49] Παράλληλα οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Στερεά Ελλάδα συνεχίζονταν, καθώς και η προέλαση των Ρώσων προς την Κωνσταντινούπολη. Ανήσυχη από τις επιτυχίες της Ελλάδας και της Ρωσίας η Μεγάλη Βρετανία έσπευσε να συμφωνήσει στη συνοριακή γραμμή Άρτας - Βόλου. Μετά από διαπραγματεύσεις υπογράφηκε το πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας, η οποία θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.

Κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, ο Καποδίστριας λόγω της ισχνής οικονομικής κατάστασης του κράτους επιχείρησε να συνάψει δάνειο με τράπεζες του εξωτερικού, προσπάθεια που δεν ευοδώθηκε λόγω των αντιδράσεων της Μεγάλης Βρετανίας. Παρόλα αυτά η Ρωσία και η Γαλλία ανέλαβαν να ενισχύσουν οικονομικά την Ελλάδα, ενώ ιδιαίτερη φροντίδα επέδειξε ο Τσάρος, αποστέλλοντας 3.750.000 γαλλικά φράγκα.

Ως κυβερνήτης ο Καποδίστριας αρνήθηκε να δεχθεί μισθό, όπως επίσης αρνήθηκε χρηματική αποζημίωση από τον Τσάρο για να μην κατηγορηθεί από τους αντιπάλους του για μεροληψία απέναντι στη Ρωσία, ενώ διέθεσε όλη του την περιουσία για τους σκοπούς του κράτους.[50]

Результаты (русский) 1:

Внешняя политика [редактировать edit |]Ερχόμενος στην Ελλάδα, ο Καποδίστριας δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος με το πρωτόκολλο της 18ης Νοεμβρίου 1828 που έθετε το Μοριά και τις Κυκλάδες υπό την προσωρινή εγγύηση των συμμάχων. Με τον φόβο ότι οι Άγγλοι θα περιόριζαν την Ελλάδα σε αυτά τα σύνορα, οργάνωσε τακτικό στρατό συνεχίζοντας τον πόλεμο με την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Όσον αφορά στην επιλογή του ηγεμόνα, ο Καποδίστριας πρότεινε τον Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ (Saxe-Coburg), ο οποίος όμως παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου λόγω διαφωνιών για τα σύνορα. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι ο Καποδίστριας επίτηδες απομάκρυνε τον Λεοπόλδο από τον θρόνο,[46] ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν αντιτάχθηκε[47][48] στον ερχομό του. Γεγονός όμως είναι ότι όσοι ζητούσαν να έλθει ο Λεοπόλδος αντιμετώπισαν έντονη κυβερνητική δυσμένεια.[49] Παράλληλα οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Στερεά Ελλάδα συνεχίζονταν, καθώς και η προέλαση των Ρώσων προς την Κωνσταντινούπολη. Ανήσυχη από τις επιτυχίες της Ελλάδας και της Ρωσίας η Μεγάλη Βρετανία έσπευσε να συμφωνήσει στη συνοριακή γραμμή Άρτας - Βόλου. Μετά από διαπραγματεύσεις υπογράφηκε το πρωτόκολλο του Λονδίνου, με το οποίο αναγνωριζόταν η ανεξαρτησία της Ελλάδας, η οποία θα επεκτεινόταν νότια της συνοριακής γραμμής που όριζαν οι ποταμοί Αχελώος και Σπερχειός.Во время своего правления результатом слабого экономического статуса Каподистрия государства пытались заключить кредит с банками за границей, стараясь не имели успеха из-за реакции Великобритании. Тем не менее Россия и Франция взяли на себя обязательство укрепить Греции финансово, при этом особое внимание свидетельствует царь, отправка 3,750,000 французских франков.Как губернатор Каподистрии отказались принять зарплату, а также отказалась денежную компенсацию от царя к не винить противницами за предвзятое отношение к России, в то время как он поставил его все имущество для целей государства. [50]

Результаты (русский) 2:

Внешняя политика [Редактировать | код править] Что
касается Греции, Каподистрия был не совсем доволен Протоколом от 18 ноября 1828 года поднял Morea и Киклады во временной безопасности союзников. В страхе , что английский будет ограничивать Грецию на этих границах, организованной регулярной армии продолжать войну с Османской империей. Что касается выбора правителя, Каподистрия предложил Леопольд Саксен-Кобург (Сакс-Кобург), но кто отказался от своего права на трон из - за разногласий по поводу границ. Многие историки считают , что Каподистрия намеренно удалены Leopold трон, [46] в то время как другие утверждают , что против [47] [48] ждать. Но дело в том, что те , кто стремится прийти Leopold столкнулись с сильной государственной благосклонность. [49] В то время как греческие предприятия в Центральной Греции по- прежнему, а также продвижение русских в Константинополь. Обеспокоенные успехами Греции и России, Великобритании быстро согласиться на пограничной линии Арта - Волоса. После переговоров был подписан протокол, в Лондоне , в котором была признана независимость Греции, которая протянется к югу от линии границы , определенной реки Ахелой и Sperheios.

Во время его правления, Каподистрия из - за слабой экономической ситуации государства выбежали кредит с иностранными банками попытка не работать из - за реакции Великобритании. Тем не менее, Россия и Франция обязалась оказать финансовую поддержку Греции, и большую заботу , проявленную царе, посылая 3750000 FF. В

качестве губернатора Каподистрия отказался принять зарплату , как также отрицал финансовую компенсацию от царя , чтобы избежать обвинений в противники предвзятости по отношению к России и провел все свое состояние для государственных целей. [50]